мәремде

ет. жерг. 1. Әлемдеу, бүлдіру. Әнеукүні ауырып, малды өрістен күтуге шамам келмей қалып еді, әлгі қарасан келгір неме осылардың бақшасына түсіп, біраз м ә р е м д е п кетіпті (Ұ.Доспанбетов, Шығ., 4, 338). 2. ауыс. Аймандай ету, масқаралау. Қанша дегенмен ер азамат қой, оны аймандай етіп, м ә р е м д е п тастаған Алуаның жаңа қылығынан бәрі шындап шошынды (Ұ.Доспанбетов, Ел есінде, 225).